มีคำพูดที่ว่า คนเดินทางเท่านั้น ที่จะมีโอกาสเก็บเกี่ยวประสบการณ๊ใส่ชีวิต...เรื่องนี้ไมมีฃ้อเท็จจริงยืนยัน แต่มีคำบอกเล่าที่ได้รับการบอกต่อจากผู้ที,ได้ซื่อว่าเป็นนักเดินทางมากมาย ซึ่งทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าประสบการณ์ที่ได้ระหว่างท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ สร้างให้เกิดชีวิตที่เป็นชีวิตจริงๆเหมือนกับหนังสือ ถ้าได้ยิงอ่านผ่านไปแต่ละหน้า ก็จะยิ่งได้ความรู้มากขึ้นเป็นทวีคูณ เซ่นเดียวกับการเดินทางเพื่อค้นหาประสบการณ์ ซึ่งแต่ละวันที่ได้พบเจอกับเรื่องราวเหตุการณ์ต่างๆ หรือแม้แต่ผู้คนมากมาย ก็จะ
ทำให้ประสบการณ์ที่สังสมอยู่ในตัวเพิ่มพูนปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆทั้งประสบการณ์ที่หาได้ตามหนังสือ และประสบการณ์ชีวิตที่สอนให้ระหว่างเดินทางเพื่อท่องโลกนั้น ล้วนแต่เป็นสมปติลํ้าค่าที่หาซื้อไม,ได้ด้วยเงินและไม่ใช่ทุกคนที่จะพบเจอเรื่องราวเหล่านั้น...
แง,มุมของชีวิตอีกด้านหนึ่ง ที่นักเดินทางโดยมากมักจะพบเจอตลอดรายการที่เดินทางไป นอกจากจะเป็นประสบการณ์จากผู้คน จากปาเขา สระน้ำเด็กราคา ที่นำมาซึ่งความประทับใจแล้ว ยังมีเรื่องของเหตุซวนหัวและเกร็ดชีวิตเล็กๆ น้อยๆที่หยิบฉวยและพบเจอได้ตลอดทางและก็มีอยู่ไม่น้อยที่มักจะเจอกับเรื่องราวประหลาดๆซึ่งแทรกเข้ามาในจังหวะชีวิตช่วงนั้น หรือตามภาษาพระที่เรียกช่วงชีวิตนี้ว่า ช่วงชีวิตที่จิตอ่อนแอลง ดังที่คนโบราณถือกันว่าคนที่มีช่วงชีวิตเช่นนี้ มักจะเจอกับเรื่องราวประหลาด เรื่องผีๆ หรือเรื่องของจิตวิญญาณได้ง่ายกว่าคนจิตแข็งประสบการณ์ทางจิตวิญญาณของนักเดินทางคนหนึ่ง ซึ่งถือเป็นเหตุประหลาดที่เกิดขึ้นระหว่างเดินทาง จนนำมาซึ่งภาพหลอนที่มักจะพบเจออยู่บ่อยครั้งในความฝัน เรื่องของเธอผู้นี้ได้รับการถ่ายทอดมาหลังจากที่เธอได้พยายามเข้าหาทางพระ และพึ่งทางสิ่งศักดี้สิทธี้เพื่อขจัดความหวาดกลัวที่เกิดขึ้นกับตัวเองให้หมดไปคุณนภาพรรณ ศุภถาวร หรือที่น้องๆ ที่ร่วมงานกันมักเรียกขานกันว่า
“พี่ปลา'’ คนนี้นั้น จัดว่าเป็นยอดนักเดินทางคนหนึ่งที่ใครๆ ก็รู้ว่าเคยไปแล้วทั่วสารทิศ ไม่ว่าจะเป็นจังหวัดทางเหนือ ใต้ ออก ตก ที่ไกลหรือลำบากเพียงใด แกก็จะพยายามดั้นด้นไปให้ถึงหากมีใครติดใจสงลัย ก็พยายามเลียบเคียงถามถึงนิสัยในการซอบการเดินทางกับแกเป็นการส่วนตัว แกก็จะตอบด้วยนํ้าเสียงภูมิใจว่า มันเป็นความใฝ่ฝันดั้งแต่วัยเด็กที่อยากท่องไปในโลกกว้าง และยิงที่ไหนที่ใครว่ายาก ว่า
ไกล แกก็รู้สึกว่าต้องไปให้ถึงให้ได้ ซึ่งทุกวันนี้แทบจะเรียกได้ว่า ไม่มีที่ไหนในประเทศไทยที่แกไม่เคยไปความที่เป็นนักเดินทางตัวยงนึ่เอง ทำให้พี,ปลามักจะมีบันทึกการเดินทางมาเล่าให้น้องๆ ที,ทำงานฟัง สระน้ำเป่าลมขอบตั้ง และเรื่องล่าสุดที'ทำเอาคนฟังสยองจนขนหัวลุกตามก็คือ เรื่องของเสียงหลอนและความฝัประหลาดที่ติดตามตัวพี่ปลามาตลอดการเดินทางที่เมืองเหนือ เมื่อครั้งแกเพิ่งเดินทางเมื่อต้นปีที่แล้วประสบการณ์ประหลาดในครั้งนั้น ทำเอาพี่ปลาเกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะทั้งเสียงหลอนและฝันหลอก ที่แกผจญมาตลอดการเดินทางบนรถไฟสายเหนือพาหนะเดินทางตลอดหนึ่งอาทิตย์ มันรุนแรงเสียจนแกต้องจำไปอีกนาน
พี่ปลาเล่าว่า ตอนที่แกตัดสินใจขึ้นไปเที่ยวปาทางเมืองเหนือนั้น แกจองตั๋วรถนอนรถไฟชั้น 2 เที่ยว 4 ทุ่ม โดยในตอนที่เดินทางไปถึงสถานีรถไฟหัวลำโพงก็ยังไม่มีอะไรผิดปกติ กระทั้งเมื่อถึงเวลาที่นายสถานีประกาศเวลารถจะออก แกเริ่มรู้สึกว่ารถไฟขบวนที่แกกำลังนั่งอยู่นั้น ผู้คนในรถเหมือนไม่มืชีวิตชีวาอย่างไรบอกไม่ถูกทุกคนดูเซื่องซึมไม่กระตือรือร้นเหมือนคนที,กำลังจะเดินทางเลย แต่ความรู้สึกผิดแปลกนั้นก็หายไปหลังจากที, สระน้ำสูบลมเด็ก รถเริ่มเคลื่อนขบวนและพี่ปลาก็ตัดสินใจเข้านอน โดยไม'ลืมหยิบหนังสืออ่านเล่นเล่มโปรดเข้าไปนอนอ่านเล่นด้วยเมื่ออ่านหนังสือไปได้พักใหญ่ พี่ปลาเริ่มง่วงนอน แกจึงมองออกไปที,หน้าต่างเพื่อดูว่าถึงไหนแล้ว แต่ภาพที่เห็นแทนที่จะเป็นแสงไฟรำไรจากบ้านช่องที่ผ่านตา กลับเป็นเงาภาพของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มองเห็นหน้าไม่ซัดมาก แต่รู้ได้ว่าเป็นหญิงสาวผมยาว หน้าตาแสยะยิ้มน่ากลัว ล่องลอยอยู่ด้านนอกของหน้าต่างรถไฟ !..........ติตามตอนต่อไป.
สระน้ำเด็ก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น